Materiały dla uczniów i rodziców:
„Jak się uczyć, żeby się nauczyć?”
„Wiedza o tym, jak się uczyć jest najważniejszą umiejętnością w życiu”- Tony Buzan
Organizacja otoczenia:
Miejsce – biurko, uporządkowane (tylko zeszyt, podręcznik, przybory potrzebne do aktualnie przerabianego przedmiotu
Oświetlenie – ruchoma lampka z regulowanym kątem padania światła i oświetlenie ogólne
Temperatura – taka, by nie zwracała na siebie uwagi
Świeże powietrze – częste, krótkie wietrzenie (tlen jest niezbędny do pracy mózgu)
„Przeszkadzajki” – usunięcie rozpraszających przedmiotów (np. rzucające
się w oczy plakaty), wyłączenie radia, TV (bezwzględnie), telefonu
(wyłączyć sygnał dwiękowy), zbyt wygodny fotel (rozleniwia)
Czas nauki:
Mózg podlega dobowym cyklom aktywności i odpoczynku. Czas pierwszego
wyżu aktywności trwa od godz. 6.00 12.30, pozwala on na bardzo
efektywną naukę (rozwiązywanie trudnych, nowych, wymagających
mobilizacji twórczej zadań). Po nim następuje niż intelektualny, który
kończy się między 15.30 a 16.00. To dobry czas na odpoczynek. Po 16.00
znowu osiągamy wysoką sprawność intelektualną, lecz wtedy jest to lepszy
czas na powtórki.
Planowanie
Ustalenie dokładnego tygodniowego harmonogramu godzin na naukę, codziennie zaczynamy od powtórzenia i odrobienia zadań domowych z bieżącego dnia.
Intensywna nauka – rozpoczyna się 5-10 minutową „rozgrzewką”, potem
można wydajnie pracować przez 45-60 (czasem 90) minut. Potem konieczna
jest aktywność innego rodzaju (krótki relaks, parę ćwiczeń fizycznych,
ułożenie kilku puzzli w obrazku, itp.). Następuje wówczas bardzo ważny
proces dla zapamiętania tzw. „uleżenie wiedzy. Wielogodzinne siedzenie
nad książkami nie przyniesie oczekiwanego efektu. Zwiększenie
częstotliwości krótkich przerw sprawi, że zapamiętamy więcej.
Kolejność przedmiotów – od najtrudniejszych, przedmioty ścisłe przeplatamy humanistycznymi
Powtarzanie – bez powtarzania nie ma możliwości zapamiętania. Należy
powoli wydłużać czas między powtórzeniami (1 po 5 min., 2 po 2h, 3 po
24h, 4 po 4 dniach, kolejne po 7, 12, 20, 30, 90 dniach) Zawsze przed
zaśnięciem przeglądnąć notatki, tabele, wykresy, wszystko to, co było w
ostatnim dniu tematem nauki lub powtórek. Pozwoli to przygotować mózg
do porządkowania wiedzy podczas snu.
Znajomość organizmu i jego przygotowanie:
Właściwe dla wieku odżywianie. Dieta dla mózgu
Odpowiednia ilość godzin snu (min.8) i pory zasypiania (najpóniej o 23.00)
Poziom stresu – za niski powoduje rozleniwienie, za wysoki uniemożliwia uczenie się
Relaks i koncentracja przed rozpoczęciem nauki – np. głębokie wdechy i wydechy (zamknięte oczy)
Pozytywne nastawienie – dobre samopoczucie, emocje, myśli przed i w trakcie nauki, gotowość do popełniania błędów, motywacja
Znajomość swojego głównego stylu uczenia się – wzrokowcy (~40%), słuchowcy (~30%), dotykowcy (~15%), kinestetycy (~15%)
Techniki uczenia się:
Aktywne słuchanie w czasie lekcji – sprzyja mu koncentracja na tym, co
mówi nauczyciel, siadanie z dala od zakłóceń, naprzeciwko nauczyciela;
słuchanie tego, co (nie jak) mówi n-l; wyłapywania ważnych informacji
Aktywne uczestniczenie w lekcji – lepiej się zapamięta, gdy np. zadaje
się pytania, zgłasza się, podchodzi do tablicy, wykonuje ćwiczenia
Dobre notowanie – stworzenie własnych skrótów, używanie kolorów,
podkreślanie, strzałki, WIELKIE, GRUBE LITERY, rysowanie własnych
schematów, mapy pojęć (rodzaj notatki)
Rola rodziców:
Wspieranie dziecka – początkowo pomoc w zorganizowaniu i wdrożeniu
nowych nawyków związanych z procesem uczenia się, później monitorowanie,
na ile to konieczne
Stałe kształtowanie pozytywnej samooceny i wiary w siebie u dziecka
niezbędne do wytworzenia się motywacji do nauki i efektywnego uczenia
się
Dbałość o właściwe odżywianie dziecka – b. ważne pierwsze i drugie śniadanie, (5 posiłków)
Kształcenie nawyków higienicznych i dbałości o własne zdrowie (sen, czynny odpoczynek, umiejętność relaksowania się)
Wspieranie w rozwijaniu zainteresowań
Wspólne spędzanie czasu – posiłki, zabawy, gry (np. planszowe),
zainteresowania, wspólne planowanie wyjść, wyjazdów, rozmowy z dzieckiem
o jego radościach , smutkach, planach, marzeniach
Pozwalanie dziecku na doświadczanie życia, popełnianie błędów – tylko
tak można się czegoś nauczyć, traktowanie problemów jak zadań do
odrobienia a porażek do wyciągania wniosków na przyszłość.
